I hope this isn’t true ? TERRIBKE NEWS: a few minute ago ajax head coach francesco fariodi decide to….. read on
Voetbal, zo bewijst dit eredivisieseizoen, is net zo veranderlijk als het leven zelf. Ajax-trainer Francesco Farioli weet als geen ander dat in deze sport alles mogelijk is. Zijn filosofie botst met de traditionele Nederlandse mentaliteit.
Een paar dagen geleden verliet ik het trainingscomplex. Het was al laat, de zon ging onder, en ik besloot in mijn eentje een rondje door de Johan Cruijff Arena te lopen. Voetbal gaat over passie, over sfeer, over gevoelens. Ajax betekent veel voor mij. Als je de kans hebt om in het stadion rond te lopen als er niemand is, dan voel je wat voor bijzonders daarvan uitgaat.”
Aan het woord is niet de Amsterdamse stadsdichter, maar Ajax-trainer Francesco Farioli (1989), die in het magische licht van een late zomeravond in 2024 over zijn nieuwe domein staarde, brandend van de emoties.
Het is niet ongebruikelijk voor voetbaltrainers om gepassioneerd te zijn. Pep Guardiola krabde zich tot bloedens toe op zijn kale hoofd toen het Manchester City eerder dit seizoen maar niet lukte om te winnen en José Mourinho vierde een doelpunt regelmatig met een meterslange knie-sliding over het veld. Tijdens het recente Champions League-spektakelstuk Internazionale-Barcelona konden de trainers Simone Inzaghi en Hansi Flick zich langs de zijlijn nauwelijks bedwingen om niet zélf met een tackle de bal te veroveren.
Maar Francesco Farioli is boven alles een kalme romanticus, literair onderlegd bovendien. Als jongeman ging hij Wijsbegeerte studeren aan de Universiteit van Florence, vooral dankzij zijn filosofielerares op de middelbare school, zo vertelde hij onlangs tijdens een uitverkocht optreden bij de Nacht van de Filosofie in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam (Oba). “Ze was zo bevlogen over haar vak. Haar hele levenshouding inspireerde me.” Farioli was teleurgesteld toen hij voor zijn eerste tentamen talloze jaartallen en namen van filosofen uit zijn hoofd moest leren: hij had juist uitgekeken naar het filosoferen, de vrije uitwisseling van ideeën.
Het vrije, onbelemmerde spel is de basis van onze cultuur
Zijn afstudeerscriptie Filosofie van het spel: esthetiek en de rol van de doelman is vaak aangehaald als de basis van zijn denken. Farioli, zelf te weinig getalenteerd als voetballer om de top te halen, probeerde als keeper het spel van achteruit vorm te geven, starend in de verte, zijn teamgenoten zorgvuldig coachend. “Ik heb als kind veel over het leven geleerd van voetbal: hoe je je tot anderen moet verhouden, hoe je met het elftal moet meebewegen,” vertelde hij in de Oba. Voetbal is net zo veranderlijk als het leven zelf
In zijn scriptie citeert Farioli de schrijver Jorge Luis Borges: “Elke keer dat een kind op straat tegen iets aan trapt, begint het verhaal van het voetbal opnieuw.” Oftewel: de unieke manier waarop een spelertje de bal raakt, kan voor een revolutie in de voetbalsport zorgen. “We proberen controle te brengen in een spel dat grotendeels niet te controleren is,” aldus Farioli in de Oba. Zijn scriptie baseerde hij op de ideeën van de Nederlandse historicus Johan Huizinga, die in zijn meesterwerk Homo Ludens betoogt dat het vrije, onbelemmerde spel de basis van onze cultuur is.
Juist die onvoorspelbaarheid verklaart de nog altijd ongekende aantrekkingskracht van de voetbalsport, zeker ook in Nederland. Toen het spel eind negentiende eeuw ons land bereikte, werd het al snel een hit. Socioloog C. Miermans citeert in Voetbal in Nederland (1955) een van de eerste spelertjes: “Het ging als een vlam door de jeugd: football. Er was dus nog wat anders te beleven dan gymnastiek in een stoffig lokaal, dan schaatsen of roeien, die beide sterk afhankelijk waren van de weersomstandigheden. Het kostte bijna niets, je kon rennen, vliegen, ‘goals’ maken en ‘matchen’ tegen andere jongens.” Anders dan bij andere sporten zijn er talloze manieren om een voetbaldoelpunt te maken, en zelfs de laagste amateurvoetballer maakt weleens een wondergoal uit een omhaal.
